Peter Pan Ölmeli
Peter Pan Ölmeli’den…
Insanın o acayip ifadeyle ev sahibine bakarak, “Tatlı Madele- ine nerelerde bakalım?” diye soruşunda bile düzgüsel olmayan bir şeyler var gibiydi sanki.
O sırada Madeleine de hafifçe gülümseyerek ve meraklı bakışlarla içehye girip lavaboya doğru ilerlerken, “Geldim,” diye yanıt verdi ona. Elinde, evin yan tarafınca toplamış olduğu yıldızçiçe- ğine benzer çiçeklerden yapılmış bir demet vardı Çiçekleri musluğun yanına bıraktı, Gumey’e baktı ve “Bu tarz şeyleri şimdilik buraya bırakıyorum,” dedi. “Hemen sonra bir çiçeklik bulur koyanm içme. Şimdi yukarıya çıkıyorum, birazcık işim var.”
Hanım merdivenden çıkıp gözden kaybolduktan sonrasında, Hard- wick Gumey’e baktı ve “Çalışmak hanımı güzelleştirir,” diyerek sırıttı. “Karın ne işle uğraşıyor?”
“Çello (viyolonsel).”
“Yaa, vay canına, ya. İnsanların çelloyu niçin fazlaca sevdiğini bilir misin sen?”
“Sesi fazlaca güzel olduğundan mi acaba?”
Hardwick dudaklarını yaladı ve “Ah, Davey dostum, gene o meşhur saçmalıklarından birini yumurtladın,” diyerek bir kahkaha attı. “Fakat onun lam olarak ne işe yaradığını, ona bu güzel sesi neyin verdiğini bilir misin sen?”
“Bunu niçin sen söylemiyorsun bana, Jack?”
“Söyleyip de seni bu minik müthiş bulmacayı çözmekten yoksun mu edeyim şu demek oluyor ki?” Dedektif durdu ve teatral bir tavırla başım iki yana salladı. “Bunu asla yapmak istemem. Senin benzer biçimde bir dehanın karşısına meydan okuyan insanoğlu, vakalar çıkmalı, değil mi? Aksi takdirde hamlarsın.”
Gumey ona bakınca yanlış olan şeyin ne işe yaradığını anlamış oldu. Bu adam daima insanlara bu şekilde takılır, hep beraberce dalga geçerdi, fakat şimdi bu alaycılığının altında, pek alışık olmadığı bir gerginlik vardı. Hardwick aslen alıngan bir adamdı, fakat bugün alınganlıktan ziyade asabiyet emaresi gösteriyordu, sinirli gibiydi. Gumey neler olacağını merak etti. Insanın acayip tavrı düşündürücüydü.
Üst katta Madeleıne’ın viyolonsel çalışmak için hareketli bir parça seçmesi pek etkilemedi onları.
Hardwiçk büyük odada sandalyelerin arkalarına, masa köşelerine, çiçek saksılarına, süslü kaselere ve Madeleine’in pahalı olmayan antikacı dükkanlarından bulup almış olduğu şişelere ve şamdanlara dokunarak dolaşmaya başladı. “Fazlaca sevdim bu evi…
LİNK
Yorum Gönder
0 Yorumlar