İstanbulin
Bu kitabı bir tek okuyucularım için yazmadım. Şimdi aramızda olmayan insanoğlu, benden ilkin yazmış olanlar, duvarlar ve taşlar, kentin katmanlarına kazınmış hatıralar için yazdım. Ve bu kitap, tüm İstanbul yazarları ve yarının İstanbul âşıkları için yazıldı.
O süre kitabımın özelliği ne?
Tümüyle öznel olması.
Bakışlarını kitap sayfalarının arasından kaldırıp, uzun süredir düşünü kurduğu, hayranlık duyduğu bu masalsı kentin üstüne çeviren, kentin bölgelerini ve kişilerini araştırmaya koyulan bir edebiyat tutkununun aklının süzgecinden geçenlerdir bunlar.
Doğduğu topraktan kopan, başka bir yere kök salmaya çalışan, sahiplendiği bu yeni ülkenin kimi süre dilini, kimi süre geleneklerini öğrenmekte zorluk çeken bir yabancının, bildiğinden değişik, başka bir kültür içinde yaşayan, evlenen, çocuklarını yetiştiren, kendi kimliğini koruyarak, bu farklılıktan zenginleşmeye çalışan bir kadının hikâyeleridir bunlar.
Bigün bir şehir keşfettim, ona fanatik oldum, beni büyüledi, bazense acı verdi.
Tüm kültürlerle yoğrulmuş, değişik insanların mozaiğinden oluşmuş, sular içinde yüzen bu büyük şehir ile derin duyarlılığım içinde kusursuz bir kontakt kuruldu. Yazar olarak bana esin veren bu şehir oldu. Onu “benim” kentim benzer biçimde hissediyorum.
Bu kitap benim şaşkınlıklarımın, kuşkularımın ve mutluluklarımın meyvesi. Kendini “İstanbullu” sayan Gisèle’in İstanbul’unun aynası.
Yorum Gönder
0 Yorumlar